Fizjoterapia i rehabilitacja,

zwana również fizykoterapią, to szczególna dziedzina medycyny fizykalnej, której celem jest poprawa i rehabilitacja wydolności funkcjonalnej oraz jakości życia osób z niepełnosprawnością ruchową lub niepełnosprawnością. Fizjoterapeuci ściśle współpracują z pacjentami i ich rodziną oraz zespołem wsparcia, aby opracować kompleksowy plan rehabilitacji, który zapewni pacjentowi pełen zakres zajęć. Celem rehabilitacji jest zmniejszenie stopnia niepełnosprawności lub upośledzenia pacjenta.

Fizjoterapeuci są przeszkoleni w zakresie oceny niepełnosprawności fizycznej i chorób fizycznych. Fizjoterapeuci ściśle współpracują z lekarzami w celu ustalenia kryteriów diagnostycznych, uzyskania odpowiednich testów i skierowania pacjenta do specjalisty rehabilitacji. Fizjoterapeuta opracowuje również plany leczenia, które są zindywidualizowane dla każdego pacjenta. Rozwój programu rehabilitacji zależy od indywidualnych potrzeb.

Fizjoterapeuci często udzielają porad, jak radzić sobie z codziennymi czynnościami, takimi jak ubieranie się, kąpiel, korzystanie z toalety i prowadzenie pojazdu. Uczą również wykonywania prostych czynności poprawiających codzienne funkcjonowanie. Rehabilitacja może obejmować ćwiczenia wzmacniające, rozciągające i gibkościowe. Do najczęściej wykonywanych czynności rehabilitacyjnych zalicza się chodzenie, pływanie, wchodzenie po schodach i korzystanie z toalety. Fizjoterapia uczy także rozwoju takich umiejętności, jak równowaga, postawa i koordynacja.

Program rehabilitacji fizycznej będzie dotyczył zarówno zdrowia fizycznego, jak i psychicznego jednostki. Program fizjoterapii i rehabilitacji koncentruje się na rehabilitacji pacjenta, tak aby mógł on wrócić do normalnego życia. Rehabilitacja będzie procesem ciągłym i może trwać od jednego do pięciu lat.

Celem rehabilitacji ruchowej jest zmniejszenie niepełnosprawności lub upośledzenia pacjenta, tak aby przy minimalnej pomocy mógł uczestniczyć w codziennych czynnościach. Po zakończeniu programu rehabilitacji pacjent powinien być w stanie wykonywać normalne czynności bez większej pomocy.

Istnieje wiele rodzajów programów rehabilitacyjnych, a niektóre koncentrują się na indywidualnych potrzebach. Oto kilka przykładów:

Pierwszym krokiem rehabilitacji jest zwykle program stacjonarny lub ambulatoryjny. W programie odwyku stacjonarnego pacjent przebywa w tej samej placówce i uczestniczy w sesjach terapii grupowej lub indywidualnej. Celem tego programu jest zwiększenie komunikacji i wsparcia między pacjentem a jego rodziną. W programach ambulatoryjnych pacjent wraca do własnego domu. uczęszczać na jedną lub więcej sesji terapeutycznych lub uczyć się nowych zadań.

Podczas „procesu rekonwalescencji” osoba może potrzebować powtórzyć kilka czynności w ośrodku lub na osobności. Po tych powtarzalnych czynnościach pacjent może wrócić do własnego domu. lub wrócić do szkoły, gdzie mogą powtórzyć te czynności.

Ważne jest, aby opracować spersonalizowany plan powrotu do zdrowia.

Plan ten powinien uwzględniać zarówno zdrowie fizyczne, jak i psychiczne pacjenta. Powinien zawierać wszystkie niezbędne kroki, które zostały podjęte. Ten plan pomoże jednostce zrozumieć, co się z nią dzieje i co jest możliwe.

Jednym z najważniejszych aspektów rehabilitacji jest edukacja. Jak wspomniano wcześniej, celem programu rehabilitacji jest zwiększenie komunikacji i wsparcia między pacjentem a jego rodziną. Jeśli nie zapewni się edukacji, pacjent nie będzie miał poczucia, że ​​naprawdę się nim opiekuje.

Jednym z kluczowych elementów skutecznego planu rehabilitacji jest zapewnienie aktywnego powrotu do zdrowia pacjenta. Priorytetem powinna być zdolność pacjenta do dbania o siebie. Powinni być zachęcani do wykorzystywania swoich nowych zdolności i umiejętności, które zdobyli podczas programów rehabilitacji.

Celem rehabilitacji fizycznej jest wzmocnienie siły i niezależności pacjenta, tak aby mógł on kontynuować życie przy minimalnym nadzorze. Fizjoterapeuta odgrywa główną rolę w pomaganiu pacjentom w wyzdrowieniu.